 previous article in this issue | next article in this issue  |
Preview first page |
Document Details : Title: Niemand meer rubriceert? Subtitle: Lucebert als 'mysticus' en de poëzie van Hans Arp Author(s): JANSSENS, J. Journal: Spiegel der Letteren Volume: 41 Issue: 4 Date: 1999 Pages: 349-356 DOI: 10.2143/SDL.41.4.630083 Abstract : Sinds het eerste optreden van de Vijftigers heeft het beeld van de dichter Lucebert een geleidelijke metamorfose ondergaan. Oorspronkelijk de atonale, experimentele dichter, die zich in het spoor van dada en surrealisme bij het schrijven van zijn poëzie hoofdzakelijk van irrationele associaties bediende, is de Keizer der Vijftigers sinds het einde van de jaren zeventig door een combinatie van close reading van poëticale gedichten en de introductie van een aantal intertekstuele betekeniskaders „ontmaskerd” als een poeta doctus, die zijn poëzie bewust construeerde als een intertekstueel spel. C.W. van de Watering wees op „iets als mystiek” als intertekst, Cornets de Groot bracht (anti-)gnostiek en Rilke naar voren, en Anja de Feijter legde de nadruk op de kabbala en Hölderlin. Grof geschetst is dit de traditie binnen de Lucebertstudie waarin Jan Oegema zich een plaats zoekt met zijn recent verschenen studie Lucebert, mysticus. |
|
