previous article in this issue | next article in this issue |
Preview first page |
Document Details : Title: Niet enkel spiritualiteit Subtitle: Het eerherstel van een traditie van vrouwelijke theologen Author(s): PREVOT, Andrew Journal: Tijdschrift voor Theologie Volume: 56 Issue: 2 Date: 2016 Pages: 141-153 DOI: 10.2143/TVT.56.2.3194517 Abstract : De ervaringen, de ideeën en de handelingen van christelijke vrouwen zijn in de afgelopen eeuwen vaak samengevat onder de enigszins dubieuze categorie ‘spiritualiteit’. Deze gewoonte was duidelijk aanwijsbaar vóór het Tweede Vaticaans Concilie en is ook na die tijd min of meer ongewijzigd van kracht gebleven. In dit artikel argumenteer ik dat de categorie ‘spiritualiteit’ dubieus is omdat deze een contrast oproept met ‘theologie’, dat een neerslag en een bevestiging vormt van de problematische veronderstelling van het ‘vrouwelijke’ als het spirituele en het ‘mannelijke’ als het theologische. Tegelijkertijd wil ik stellen dat theologie het best kan worden beoefend in harmonie met de devote manier van leven die wij ‘spiritualiteit’ noemen, en dat daarom die christenen – veelal vrouwen – van wie wij het werk gewoonlijk afdoen als voorbeelden van niet meer dan spiritualiteit juist wel eens een bijzonder goede leidraad zouden kunnen vormen voor een beter begrip van waar theologie werkelijk over gaat en wat ze zou kunnen zijn. Er zijn dus meerdere redenen – niet alleen in het belang van vrouwen, maar ook in het belang van de theologie – waarom we behoefte hebben aan een categorie ‘vrouwelijke theologen’ die niet beperkt blijft tot die vrouwen die in de afgelopen generaties dan eindelijk in staat werden gesteld een theologisch diploma te behalen. Die categorie moet ook de wijze vrouwen omvatten die hen voorgingen en die we geen recht doen als we hen alleen herinneren in de vrouwelijke rol als spirituele (in plaats van theologische) bron. Erkennen dat er een traditie van vrouwelijke theologen bestaat, biedt mogelijkheden om de manier waarop we theologie doceren en theologisch onderzoek doen, te veranderen. In conversation with Elizabeth Dreyer, Denys Turner, Grace Jantzen, Amy Hollywood, and others, this article argues that generations of Christian women’s thoughtful interpretations of the mystery of God should be categorized not merely as spirituality but also as genuine theology. The tendency to identify women’s contributions from earlier centuries as mere spirituality participates in an exclusionary gender essentialism, which harmfully associates the rigorous thinking and communal leadership skills necessary to do theology with masculinity and construes femininity by contrast as more emotional and private. Recognizing a lengthy tradition of women theologians supports greater investment in women’s theological voices and vocations going forward. It will make the way we teach theology and do theological scholarship more gender inclusive. This terminological shift likewise promises to help Christian thinking about God to become more integrated with the prayerful ways of life that are its best foundation. In other words, a tradition of women theologians may lead the way to a reunification of theology and spirituality. This article offers historical, not essentialist, reasons for this contention. The argument is not that women are naturally more holistic. Rather the argument is that their exclusion from the very sorts of theological contexts where the modern divorce between theology and spirituality began to take root allows them to be more auspicious resources for Christian theologians today who are seeking a more unified approach to thought and life. A tradition of women theologians will not be sufficiently liberative just because it includes women. Critical theological hermeneutics are necessary to draw constructively on this tradition and develop it further. But this will only happen if we first acknowledge that, despite generally being unjustly excluded from official theological education, women have in their thoughts, writings, and actions been doing theology for centuries. |
|