 previous article in this issue | next article in this issue  |
|
Document Details : Title: Broederlijk naast elkaar in Laatantiek Rome Author(s): DEMARSIN, Koen Journal: Terra Incognita Volume: 1 Date: 2006 Pages: 71-80 DOI: 10.2143/TI.1.0.2015269 Abstract : Het christendom is voor onze westerse maatschappij erg bepalend geweest. De ontstaansgeschiedenis van het christelijke geloof vormde bijgevolg een belangrijk onderzoeksdomein om deze wortel van onze maatschappij beter te leren begrijpen. Vanaf de 16e eeuw kreeg het godsdiensthistorisch onderzoek een flinke ruggensteun door de ontdekking van de eerste catacombale complexen rond Rome die een onmiddellijk voorbeeld leken te zijn van de vroege ontwikkeling van de eerste kerkgemeenschappen. Vandaag meent men in de wetenschappelijke wereld nog steeds van deze stelling te kunnen uitgaan. Deze redenering richt zich impliciet op een ontwikkeling van de kerk los van de Romeinse context. Als reactie hierop verschenen de laatste decennia een aantal nieuwe bijdragen die de verschillende religies - christendom, jodendom en ‘heidendom’ - samen in een laatantieke context plaatsen (Rutgers 1995 ; Rebillard 2003 en Johnson 1997). Dit werk wil op zijn beurt bijdragen tot deze beweging ; concreet zullen een aantal bestaande theorieën in verband met laatantieke begraving herbekeken worden en nemen we een aantal kenmerken die zogezegd typisch christelijk of typisch heidens zijn opnieuw onder de loep. Wat komen we via historische bronnen te weten over een begraving waarin christenen en niet-christenen gemengd of gescheiden van elkaar worden ? Welke waarde hebben die historische bronnen voor het onderzoek ? Wat vertelt het archeologische materiaal ons over deze begraving en hoe werd (wordt) dat materiaal geïnterpreteerd ? Deze vragen stellen we om een duidelijker beeld te kunnen krijgen over hoe de laatantieke begraving in Rome er nu precies uitzag. We stellen vooral de vraag naar de relatie op het gebied van begraving tussen de onderscheiden religies, niet omdat het de bedoeling is om een heilsgeschiedenis neer te schrijven, maar omdat we willen weten hoe de relatie tussen de verschillende geloofsgroepen er in het dagelijkse leven (en na de dood) uitzag. Buried as brothers in Late Antique Rome Christianity has played a major role in the construction of our European society. Consequently, it is not a surprise that the history of this religion could count on a lot of interest during the last centuries. From the 16th century on, the research of this Christian history was supported by the discovery of the first catacomb complexes around Rome. These seemed to provide early evidence for the development of Christian societies in the Roman Empire. Until today, this theory is supported by a lot of scholars. In order to explain the success of Christianity, the special character of this new religion is often emphasized, especially in contrast with the (declining) Roman society. Implicitly, this reasoning figures a development of the Church, separated from this Roman society. As a reaction on this, the latest decennia, different books and articles were published that emphasise the overall late antique context of which the different religious groups, including Christians, were a part of. (cfr. Rutgers 1995; Rebillard 2003 and Johnson 1997). This paper will also emphasise the importance of this global context. Very concretely, we will reconsider some theories about the late antique burial practice and we will also take a closer look at the different features that are thought of as typically Christian or pagan. Do historical sources provide information about whether Christians and non-Christians were buried together or not? What does the archaeological material tell us about the burial practices and how is this material traditionally interpreted? This research on the use of burials in late antique Rome has the aim to find out more about the relation between the different religious groups in late antiquity rather than it is an attempt to write a history of religion. |
