 previous article in this issue | next article in this issue  |
Preview first page |
Document Details : Title: Stad zonder stedenbouw Author(s): DE BOECK, Filip Journal: Ethische Perspectieven Volume: 15 Issue: 2 Date: juni 2005 Pages: 125-127 DOI: 10.2143/EPN.15.2.583499 Abstract : Eén van de meest hardnekkige stereotypen in onze beeldvorming over Afrika is dat van het landelijke Afrika. In de westerse verbeelding verschijnt Afrika als een pastorale topos, een continent vol ongerepte natuur, de speeltuin van de vertegenwoordigers van het World Wildlife Fund, met parken en reservaten, bewoond door olifanten en natuurvolkeren, nomaden, jagers en landbouwers. Dit beeld van landelijke rust vertekent de realiteit van het Afrikaanse continent. Het volstaat de cijfers van de demografische expansie te bekijken. In 1935 telde het continent 165 miljoen inwoners. Vandaag zijn er dat 800 miljoen, omgerekend een goede dertien procent van de wereldbevolking. Het overgrote deel van die bevolkingsaangroei vindt niet plaats op het platteland, maar in steden. 38 % of 300 miljoen Afrikanen, wonen vandaag in één van de vele stedelijke agglomeraties die de afgelopen decennia in het continent zijn ontstaan. In 2025 zal dat gelden voor meer dan de helft van de Afrikaanse bevolking. Afrika verstedelijkt sneller dan de rest van de wereld. Een megalopolis als de Nigeriaanse hoofdstad Lagos bijvoorbeeld heeft met zijn dertien miljoen inwoners zowat de omvang van New York, terwijl Kinshasa met zijn zes à zeven miljoen inwoners, de tweede grootste stad is van subsaharisch Afrika, en daarmee andere miljoenensteden zoals Johannesburg of Naïrobi vooraf gaat. Daarnaast zijn er de ontelbare secundaire steden, meer onzichtbaar maar minstens even belangrijk voor de ontwikkeling van het continent. |
|
