 previous article in this issue | next article in this issue  |
Preview first page |
Document Details : Title: Het Internationale Strafhof Subtitle: laatste toevluchtsoord voor de mensheid? Author(s): PACE, W.R. Journal: Ethische Perspectieven Volume: 14 Issue: 2 Date: Juni 2004 Pages: 169-178 DOI: 10.2143/EPN.14.2.504660 Abstract : De auteur, inmiddels benoemd tot president van het Speciale Tribunaal van de Verenigde Naties voor Sierra Leone, schetst in een onnavolgbare stijl de historische opkomst van het begrip 'misdaden tegen de mensheid'. Het Statuut van Rome ter oprichting van het Internationaal Strafhof is een van de grootste sprongen voorwaarts in het internationaal recht. De oppositie die de Verenigde Staten nu voeren tegen het Internationaal Strafhof, zal in de komende jaren leiden tot een fundamentele confrontatie, die zal gaan over democratie, recht en rechtvaardigheid en hoe deze concepten zich verhouden tot de traditionele visie op soevereiniteit en macht van staten. Ondertussen hebben zevenentachtig landen het verdrag geratificeerd, de rechters en de aanklager zijn verkozen. In 2003 werd het Hof opgericht. Het is een voorbeeld van internationaal recht in de praktijk. Het Hof houdt ook een enorme uitdaging in. Het is geen stortplaats voor problemen van allerlei aard, maar het is een enorme verwezenlijking in de strijd tegen de straffeloosheid. Over vijfhonderd jaar, zullen historici dit beschouwen – als het lukt natuurlijk – als een keerpunt in de geschiedenis. Tegelijkertijd maken we grote sprongen vooruit op het vlak van de preventie van conflicten en in de versterking van vredesmissies door de VN. Zeker als de Verenigde Staten niet bereid zijn, is het van fundamenteel belang dat Europa geïnteresseerd zal zijn in conflictpreventie en vredeshandhaving. Er worden grote inspanningen gedaan in het regelen van conflicten, in de verbetering en humanisering van sancties en in de heropbouw van gemeenschappen en het juridisch apparaat van landen na een gewapend conflict. Het is van groot belang nooit te vergeten dat de voorbije eeuw de bloedigste en de gewelddadigste ooit was. Als we niet onmiddellijk een ander pad inslaan, zullen we een herhaling beleven van de wreedheden van vorige eeuw. Het Strafhof en alle andere pogingen om het geweld aan banden te leggen, moeten niet gezien worden als een utopisch streven. Als de mensheid een kans wil hebben om ook nog in het jaar 2150 de aarde te bevolken, dan moeten wij ervoor zorgen dat deze pogingen slagen. |
|
