previous article in this issue | next article in this issue |
Preview first page |
Document Details : Title: «Katholieke» universiteit Subtitle: vier denkpistes Author(s): BOEVE, Lieve Journal: Ethische Perspectieven Volume: 10 Issue: 4 Date: december 2000 Pages: 250-258 DOI: 10.2143/EPN.10.4.504077 Abstract : Op geregelde tijdstippen duikt de vraag op naar de katholieke identiteit van de K.U.Leuven. Dit is ook vandaag het geval. Hierin verschilt de situatie van de Leuvense Universiteit niet wezenlijk van andere organisaties uit het Vlaamse christelijke middenveld. We verduidelijken dit kort in vier pennentrekken. (a) Het gaat telkens om meerderheidsinstituties die in een versneld seculariserende, detraditionaliserende samenleving hun marktaandeel weten te behouden — op het eerste gezicht ondanks de secularisatie. (b) Wie nauwer toekijkt, merkt op dat deze organisaties echter van binnenuit seculariseren en pluraliseren, en dit op alle niveaus, zowel hun cliënten als hun kaders en vaak zelfs overheden. (c) Het marktaandeel blijft behouden; of wordt soms nog verstrekt, door een aura van kwaliteit dat rondom deze organisaties kleeft: ze bewegen zich efficiënt en cliëntgericht op dit middenveld en weten zo ook niet-(langer-)christenen aan zich te binden. Dit aura van kwaliteit betreft menigmaal echter ook een andere dimensie die veel minder aantoonbaar is, en wellicht te maken heeft met de perceptie van een vaak impliciete, onderliggende (personalistische) waardegerichtheid die aan christelijke organisaties kleeft. Of de interne secularisering ook deze alvast vandaag nog gepercipieerde waardegerichtheid aantast (of reeds aangetast heeft), is op dit ogenblik niet duidelijk. (d). Tenslotte delen deze organisaties ook in de erfenissen van de verzuilings- en anti-verzuilingspolitiek. Hierbij is niet altijd duidelijk of recente pleidooien voor `ontzuiling' of `zuilvervaging' al dan niet verkapte vormen zijn van deze laatste. Het aantreden van paarse regeringen heeft alvast deze problematiek vooraan op de agenda geplaatst. Dergelijke pleidooien spelen bovendien in op de toenemende roep om rationalisering van instellingen, mensen en middelen. In een in toenemende mate gedetraditionaliseerde samenleving lijkt levensbeschouwing mensen steeds minder te verdelen: waarom dan het op levensbeschouwelijke gronden georganiseerd middenveld niet drastisch afslanken? |
|