 previous article in this issue | next article in this issue  |
Preview first page |
Document Details : Title: Het religieus humanisme van Jacques Maritain (1882-1973) Author(s): OPDEBEECK, Hendrik Journal: Ethische Perspectieven Volume: 10 Issue: 4 Date: december 2000 Pages: 243-249 DOI: 10.2143/EPN.10.4.504076 Abstract : Jacques Maritain was actief in verschillende filosofische richtingen zoals de metafysica, de ethiek, de esthetica en de kennisleer. Vooral zijn politiek-sociaal oeuvre is bekend. In dit gebied publiceerde hij onder meer Religion et Culture (1930), Du Régime Temporel et de la Liberté (1933), Christianisme et démocratie (1943), Principes d'une politique humaniste (1944), La personne et le bien commun (1947), L'homme et l'Etat (1953) en Humanisme Intégral (HI ) (1936). Essentiëel voor het christelijk denken is volgens Maritain dat de mens persoon is: “geestelijke natuur met keuzevrijheid begaafd en aldus autonoom ten opzichte van de wereld” (HI 18), met name ten opzichte van de omgevende natuur en de staat. Dat -zoals reeds uit de ethische ervaring blijkt- de aspiraties van de vrije persoon zich richten naar wat de mens overstijgt, is niet zomaar een minder essentiële, historische vorm van het christendom. Zoals Blondel veertig jaar eerder zorgvuldig beargumenteerde, gaat ook Maritain ervan uit dat de finaliteit van de vrijheid bestaat in het natuurlijke godsverlangen. |
|
