 previous article in this issue | next article in this issue  |
Preview first page |
Document Details : Title: Voorbij het grote verhaal van de liefde Subtitle: Theologie uitgedaagd door J.-F. Lyotard Author(s): BOEVE, Lieven Journal: Tijdschrift voor Theologie Volume: 56 Issue: 4 Date: 2016 Pages: 351-364 DOI: 10.2143/TVT.56.4.3197420 Abstract : In deze bijdrage presenteer ik de basislijnen van het filosofisch-theologisch onderzoek dat ik in de voorbije jaren ondernam. Twee jaar geleden mondde dit uit in de monografie Lyotard and Theology: Beyond the Christian Master Narrative of Love. In dat boek ga ik na welke kritisch-constructieve bijdrage het denken van Jean-François Lyotard (1924-1998) kan bieden aan een hedendaagse theologie. Ik focus hierbij vooral op zijn kritiek van de grote verhalen en zijn poging om ‘transcendentie’ anders te denken – in termen van de ‘differend’, en ontvouw hoe de discussie hiermee leidt naar een radicale hermeneutiek van de onderbreking. Hierin volg ik een fundamenteel-theologische benadering. Gevat in de dynamiek van fides quaerens intellectum (‘geloof op zoek naar inzicht’) ga ik in dialoog met de hedendaagse filosofie met het oog op de recontextualisering van de reflexiviteit van het christelijk geloof, en dit vanuit een katholiek-theologisch perspectief. Vanuit deze dialogaal-hermeneutische horizon beoog ik een hedendaags geloofsverstaan te ontwikkelen dat tegelijk theologisch gelegitimeerd en contextueel plausibel is. When Jean-François Lyotard lists the master narratives of modernity that he will subsequently subject to a postmodern critique, the Christian master narrative of love is the first one he mentions. Even though the Christian narrative does not share all the characteristics of the modern master narratives, the French philosopher points out the characteristics that seem to dismiss otherness and difference, either by swiftly integrating them into the narrative or by excluding them. He identifies the main cause for this as the way in which particularly the idea of love functions. The first part of the article focusses on Lyotard’s critique of the Christian narrative as a hegemonic narrative of love. The second part discusses whether the Christian narrative can escape this hegemonic conclusion. Entering into a critical yet constructive dialogue with Lyotard, the article proposes that a correctly understood Christian concept of love (as the happening of mercy) might help to do just that. |
|
