 previous article in this issue | next article in this issue  |
Preview first page |
Document Details : Title: Mystagogie in religieuze educatie Author(s): ELSHOF, Toke Journal: Tijdschrift voor Theologie Volume: 56 Issue: 1 Date: 2016 Pages: 51-69 DOI: 10.2143/TVT.56.1.3194511 Abstract : Docenten binnen het primaire en het secundaire onderwijs merken dat het vak godsdienst en/of levensbeschouwing voor een groeiende groep leerlingen de eerste plaats is waar zij op een structurele manier met religies en levensbeschouwingen in aanraking komen. Ze beseffen bovendien dat de onbekendheid van leerlingen met dit domein problematisch is, gelet op de rol die religieuze tradities spelen of zouden kunnen spelen in het persoonlijke en maatschappelijke leven. Dit spanningsveld heeft tot een herbezinning geleid op de meest wenselijke doelen van religieus en levensbeschouwelijk onderwijs, onder docenten, onder docentenopleiders en onder wetenschappers. Binnen dat spectrum tekenen zich twee voorkeuren af. Aan de ene kant worden voornamelijk cognitieve doelen bepleit: vanwege de religieuze ongeletterdheid en de religieuze diversiteit onder leerlingen kan het vak geen ambities hebben die het informeren over religies en levensbeschouwingen overstijgen. De andere kant van het spectrum stelt dat het probleem het beste kan worden aangepakt door de cognitieve gerichtheid aan te vullen met reflexieve, hermeneutische en communicatieve doelen. Als variant binnen deze tweede beweging valt vanaf het jaar 2000 een pleidooi waar te nemen voor religieus-educatief leren dat aandacht heeft voor de ervaringsdimensie, voor mystagogisch leren. To an increasing number of young people, religious and philosophical education is the first structured encounter with religions and philosophies. Because religions and philosophies can play an important part in personal and social life, religious illiteracy had become quite a challenge in the field, and this has led to a reconsideration of the desired targets. Among the preferences that take shape, the plea for mystagogic teaching seems increasingly important to religious and philosophical education, which takes the dimension of experience seriously. This article first discusses the meaning of the mystagogy of the Church Fathers for the role of mystagogy in religious education like Mirjam Schambeck and Bert Roebben advocate. It will show that patristic mystagogy has no part to play in this. Their approach is mostly indebted to that of Karl Rahner. Their post-Christian and religiously diverse context does differ from Rahner’s, however, which begs the question of the importance of the Church in mystagogic learning processes. This question is discussed in the second part on the basis of empirical research. The results of this research describe the added value of concrete encounters with communities of faith and offer new insights into the importance of the mystagogy of the Church Fathers to contemporary mystagogy in religious education. |
|
