 previous article in this issue | next article in this issue  |
|
Document Details : Title: Rechtenschendingen als tol voor onze veiligheid? Subtitle: (Machts)politiek en terrorismebestrijding en de grenzen van recht en ethiek Author(s): SMIT, Wim Journal: Ethische Perspectieven Volume: 25 Issue: 2 Date: juni 2015 Pages: 136-152 DOI: 10.2143/EPN.25.2.3085132 Abstract : De rechtenopschortingen, -inperkingen of -schendingen in naam van de strijd tegen terrorisme waren in de voorbije jaren legio. Een aantal dingen konden we aan den lijve ondervinden, zoals de strengere controles op luchthavens of de angst die voelbaar is in elk discours over terrorisme. Maar veel bleef onder de radar van de publieke opinie, het lijstje oogt nochtans vrij indrukwekkend: het recht op vrije meningsuiting, op vereniging en op vrijheid werd ingeperkt, en rechten als dat op vertrouwelijke communicatie tussen cliënt en advocaat, op eerlijke berechting en zelfs het recht om niet gemarteld te worden, werden met voeten getreden. Alleen dat laatste leidde bij het brede publiek tot afschuw toen foto’s van barbaarse praktijken in de gevangenissen van Guantánamo Bay en Abu Ghraib in de openbaarheid kwamen. Maar al woedde de discussie voor ongeveer twee jaar hevig, nooit leidde het echt tot een breed debat over hoe moest worden omgegaan met rechten in tijden van terreur. Dat bleef voornamelijk de bezigheid van academici, rechtenverdedigers, juristen, en in mindere mate van politici. De onthullingen van Snowden, een voormalig medewerker van de National Security Agency, maakten van het debat over de relatie tussen veiligheid en rechten een debat dat iedereen aanbelangde. Het recht op privacy is ook een ideale invalshoek om iets te zeggen over het politieke manoeuvre dat schuilgaat achter de aanpak van ‘veiligheid boven alles’. In deze bijdrage wordt deze thematiek uitgediept om vervolgens de logica die achter een dergelijke aanpak schuilgaat toe te lichten, iets te zeggen over hoe de onvoorzichtigheid die met een dergelijk beleid gepaard gaat ons dwingt naar een samenleving die we misschien niet willen, en te besluiten met een balans van hoop en vrees voor de toekomst. |
|
